చెప్పడానికి ఏమీ లేదు! మొత్తం సంఘటనంతా జరుగుతున్నప్పుడు నేను అక్కడ ఉన్నట్టనిపించి స్థాణువులా మారిపోయాను.

A thought-provoking short movie, thanks for sharing it.

One example of an extended take with no cuts that comes to my mind immediately is in Orson Welle’s Touch of Evil. It is the very first scene in the movie; It goes on for about 4 minutes uncut, starts one one side of Mexican border and ends on the other side. It’s a cinch someone would have done better in the last 50 years.

A thought-provoking short movie, thanks for sharing it.

One example of an extended take with no cuts that comes to my mind immediately is in Orson Welle’s Touch of Evil. It is the very first scene in the movie; It goes on for about 4 minutes uncut, starts one one side of Mexican border and ends on the other side. Its a cinch someone would have done better in the last 50 years.

ఇండియాలో ఉండగా ఘోరదర్శన్ని చూసింది చాలా తక్కువ .. దానిగురించి చెప్పలేను గానీ ఇక్కడ చూసినంతలో ఏక్యువెదర్ (accuweather) వాడు చెప్పినట్టు ఒక్కసారిగూడా జరగలేదు. అద్సరేకానీ, కొన్ని వాక్యాలు బాగా నవ్వించాయి.

అశ్విన్ మరియు నాగారాజా లకు నెనర్లు.

బాగా వ్రాసారు. కానీ ఆమాత్రం తారీకులు గుర్తుంచుకోగలిగితే సోషల్లో 4 మార్కులెక్కువ తెచ్చుకుని ఉండేవాడిని… ప్చ్. :))

అడగంది అమ్మైనా పెట్టదు అన్న సామెత ఎంతవరకూ నిజమో కానీ అడగంది మగాడు ఇవ్వడు అన్నది మాత్రం అక్షరాలా నిజమేమో. పెళ్ళితో భార్యను సాధించాము. ఇంక అక్కడితో ఆ సమస్యా పూరణం అయిపోయింది. ఇంక దాని (సమస్య) గురించి ఆలోచించమెందుకు అనుకుంటారు మగాళ్ళు. మైండ్ లో ఒక ఓపెన్ ప్రాసెస్ తో మగాళ్ళు నిద్రపోలేరు. దాన్ని బలవంతగా బజ్జో పెట్టాలి లేకపోతే ఆ ప్రాసెస్ కు ముగింపైనా పాడాలి. ఒక జన్మదినము కంటిన్యువస్ గా గుర్తుపెట్టుకోవటమనేది మగాడి బుర్రని తినేస్తుంది.
ఆడాళ్ళకి టిప్: మీకు ముఖ్యమైన రోజుకు ముందు దాన్ని గుర్తుచేస్తూ మీ ఆయనకి SMS కొట్టండి. ఆ గిఫ్టుకంటే గుర్తు పెట్టుకోవటమే ముఖ్యం అని అడాళ్ళంటారు (అదేకదా మరి తంటా)

జూన్ నించి అక్టోబరుకి నాలుగు నెలలు.
త్వరలో మీ కొత్త పద్యాన్ని చూడాలి.
No pressure

ఎంత తెలుగు తనం వుట్టి పడుతోంది..ఈ బ్లాగులలొ..
మీ అందరికీ ధన్యవాదాలు..
యడవల్లి శర్మ

అసలు కంటే మందు ముద్దు కదండి
ఖచ్చితంగా వస్తారు

జాన్ గారు ,

అందుకే ఇలాంటి చిన్ని చిన్ని సంతోషాలు భార్యాభర్తలను ఇంకా దగ్గర చేసి వారు కలిసి ఆనందంగా ఎన్ని సమస్యలనైనా ఎదుర్కునేలా చేస్తాయని నా అభిప్రాయం.

అవునండి. దోఖా అంటే హిందీలో మోసం.

“నిజమే జ్యోతిగారు.
ఎంతైనా భర్త గదా!
అందుకని వారికి గుర్టువచ్హేలాగ, వారు ఆఫిసుకి వెళ్ళేటప్పుడు చిన్న హింట్ ఇస్తాను.
మల్లీ అఫ్ఫిసుకి కూడా ఫోను చేసి హింట్ ఇస్తాను.
ఆయన మరిచిపోకండా, ఆ సాయంత్రమ్ తొందరగా ఇంటికి చేరుకునేవారు.చక్కగా ఒక రెండు మూరల పువ్వులు తెచ్చిపెట్టేవారు.
నా అనందం చూసి వారు చాలా సంతోషించేవారు!
చీరలు వారికి గుర్తువచ్చినప్పుడు, నేను ఉహించనప్పుడు, నన్ను ఆస్చర్యపరిచే విధంగా కొనివ్చేవారు.
పాపం ఒకొక్కసారి ఎక్కువ ధర పెట్టికొనేవారు. వారికి తెలియదుగదా! ఆరోజున కొంచెం భాద పదేదానిని.ఆనవసరంగా ఎక్కువ పెట్టి కొన్నారు కదా!
కాని భలే సంతోషం వేసేది. నేను అడగకుండా కొనిచ్చేవారు కదా.
ఏమిటో అదో తుత్తి!”
- మా వారి పెళ్ళాం.

“అలాగని భార్య మీద ప్రేమ లేదని నేననను. కాని అప్పుడప్పుడు ఆ ప్రేమను కాస్త వ్యక్తపరుస్తుండాలని”…

నిజమే, కానీ అదే పెద్ద సమస్య. మన సంస్కృతిలో వ్యక్తపరచటం అన్నది ఓ ఎబ్బెట్టు వ్యవహారంగా చాన్నాళ్ళ నుంచి ఉంది. ఏదో ఈ సినిమా ప్రభావాలవల్ల ఇప్పుడిప్పుడే ఈ సంస్కృతి అలవడుతోంది.

నా మనసుకు నచ్చిన blogs లో ఇది no.1 అని నిస్సందేహముగా చెప్పవచ్చును.నాకు ఈ రోజు కనువిప్పు కలిగింది.

హిందీ మోసం ధోఖా అనుకుంటాగదా!?

జ్యోతి గారికి ధన్యవాదాలు
మీ బ్లాగు చదువుతుంటే ఈ నెలలో మాపెళ్ళి రోజువున్నదని గుర్తుకువచ్చింది.
అనేక వత్తిడుల మద్య కట్టుబట్టలతో ఖైరతాబాదులో దిగిన రోజులు గుర్తుకొచ్చాయి.20 ఏళ్ళు పూర్తి అయ్యాయి. మేము మీరుచెప్పినట్టు పండగలు, పబ్బాలు, తద్దినాలు చేయలేదు గాని ఆర్థింకంగా నిలదొక్కుకోవడానికి అనేక ప్రయత్నాల మద్య బహుశ ఎప్పుడూ సెలబ్రేట్ చేసుకున్న గుర్తులేదు. పిల్లలు, రొగాలు, రొష్టులు, మారిన వుద్యోగాలు, మారిన అద్దె ఇళ్ళు వీటన్నిటి మద్య మాజంట పడిన వంటరిపోరాటం గుర్తుకువచ్చాయి.

Nice post