2007-10-07
ఈ వారం సినిమాలు
ఈ వారం నేను చూసిన సినిమాలలో కొన్నింటి గురించి: 1)Tzameti(ఫ్రెంచ్) 2)Across the Universe(ఆంగ్లం) 3)Rules of the game (ఫ్రెంచ్) 4)...and when did you last see your father(ఆంగ్లం)
2007-10-04
తమిళం……..
నువ్వు గొప్పా? నేను గొప్పా? సమాధానం కష్టమే! కానీ తెలుగు వాడినయిన నేను చాలా సార్లు తమిళోల్లు మనకంటే గొప్పోల్లని తీర్మానించేసుకున్నాను;మనకంటే వారికి కాస్త కళా పోషణ ఎక్కువని నాకు అభిప్రాయం, అందుకే వారిని మనకంటే గొప్పోళ్ళని అనుకోవడం తప్పేమీ కాదేమో? మరి లైఫంటే కూసింత కళాపోషణ వుండాలిగా మరి.
2007-10-03
మైదానంలో దేవుడిచ్చిన భార్యకు చివరకు మిగిలేది?
రాజేశ్వరి:అదివరకే నిశ్చయించుకున్నాను వెళ్ళాలని. యెందుకు?అమీర్తో వుండాలని. అతనితో కావలసిన కామం యిక్కడ అభ్యంతరం లేకుండా సాగుతూనే వుంది. (నాకే కాదు. చాలామండి పతివ్రతలకే సాగుతోంది.) అట్లాంటప్పుడు ఇంట్లోంచి పోయి కులభ్రష్టని కావలసిన అగత్యమేముంది? అమీర్తో కామం తీర్చుకోవడాకిని కాదు. అతని ముఖం చూస్తో అతన్ని పూజించడానికి! వంట కోసమూ, ఆ రాత్రి నిమిషాల కోసమూ, నాభర్తతో బతికాను. అమీర్ తో అందుకు కాదు...........
2007-10-02
వనజ: కొన్ని హెచ్చరికలు
2007-10-01
ప్రాయశ్చిత్తం
Atonement సినిమా చూడాలని చాలా రోజులనుంచి అనుకుంటున్నా ఎదో ఒక కారణం వలన ఇన్నాళ్ళూ చూడలేకపోయాను. పోయిన వారాంతరం ఎలాగో కుదుర్చుకుని వెళ్ళి ఈ సినిమా చూసాను. సినిమా మరీ గొప్పగా లేకపోయినా ఈ మధ్యకాలంలో వచ్చిన కొన్ని మంచి సినిమాలలో ఇది ఒకటి.
జగమంత కుటుంబమా? మనసంత గందరగోళమా??
2007-09-30
Monday Morning Blues
కొత్త వారం, కొత్త నెల, కొత్త రోజు. నా లాగే మీరూ ఆఫీసులో పని చేసేవాళ్ళయితే ఈ రోజు ఎంత డల్ గా మొదలవుతుందో నాకు తెలుసు. మరో జీతం రావడానికి మరో 31 రోజులు, వారాంతరం ర్రవడానికి మరో ఐదు రోజులు. I know that its gloomy day, and you must be surely feeling blue. కాకపోతే మీ Monday morning blues ఇట్టే వదిలించెయ్యడానికి నా దగ్గర వున్న ఈ చిట్కా తప్పక పని చేస్తుందేమో అనిపిస్తుంది నాకు.
కాలేజీ రోజులను గుర్తుకు తెచ్చిన “హ్యాపీ డేస్”
2007-09-28
ఘోష "యాత్రా"
చిరంజీవి నీవు చిరంజీవిగా వర్ధిల్లు గాక ...
2007-09-27
బ్లాగ్ సత్తా. ఇది మీ సత్తా!
ఇవాళ దాదాపు ప్రతి ఒక్కరికీ internet అందుబాటులోకి వస్తోంది. మన దేశంలో పరిస్థితి ఇంకా మెరుగుపడాలి కానీ US మరియు UK లలో ఉచితంగా కంప్యూటర్ల పంపిణీ, ఉచితంగా internet లాంటి పథకాలు ఇప్పుడిప్పుడే ఊపందుకుంటున్నాయి.
2007-09-26
ఇంతకీ మీరు అమెలీ చూసారా?
The Hours అని కొన్ని సంవత్సరాల ముందు ఒక సినిమా చూశాను. ఆ సినిమా చూడకముందే నేను Micahel Cunningham రచించిన The Hours అనే నవల కూడా చదివాను. నవలతో పాటు సినిమా కూడా నాకు బాగా నచ్చేసింది. Meryl Streep, Nicole Kidman, Julina Moore లు పోటీ పడి నటించిన ఈ సినిమా అప్పట్లో చాలా అవార్డులే సంపాదించింది. మూడు తరాల మహిళలను Virigina Woolf నవల అయిన Mrs Dalloway అనే పుస్తకం ఎలా ముడివేసింది అనేది ఈ కథ ముఖ్యాంశం.
చిరుతకి దారి ఇచ్చి పక్కకు తప్పుకున్న శంకర్‌దాదా
హైదరాబాద్‌లోని సుదర్శన్ 70mmలొ శంకర్‌దాదా జిందాబాద్ శతదినోత్సవం జరుపుకోకుండానే అదే హాల్లొకి ఈ నెల 28న చిరుత విడుదలవుతోంది. చిరంజీవి సినిమా ఎంత చెత్తగా వున్నా కనీసం 100 రోజులు ఆడకుండా అభిమానులు సినిమా మార్చనివ్వరు. మరి అలాంటిది చిరుత ఈ హాల్లొకి ఎలా ప్రవేశిస్తోందబ్బా?
ప్రేక్షకులను విస్మయపరచనున్న "దశావతారం" చిత్రం లోని సునామీ దృష్యాలు
2007-09-25
Pulp fiction
మీకు సినిమాలంటే ఇష్టమయితే మీకు ఖచ్చితంగా పల్ప్ ఫిక్షన్ సినిమా గురించి తెలిసే వుంటుంది. తెలియకపోయినా కనీసం వినైనా వుంటారు. ప్రపంచంలోని దాదాపు అన్ని Top 100 సినిమాల లిస్టులలోనూ స్థానం సంపాదించుకున్న ఈ సినిమా గురించి నేను రాసిన వ్యాసం పొద్దు లో ఈ రోజు ప్రచురింపబడింది. చదివి మీ అభిప్రాయాలు తెలుపగలరు.
2007-09-23
శంకర్‌దాదా జిందాబాద్ - 50 రోజులు ఆడిందా? ఆడించారా?
కర్ణుడి చావుకు కారణాలు అనేకం అన్నట్టు శంకర్‌దాదా జిందాబాద్ బాక్స్ ఆఫీస్ దగ్గర బోల్తా కొట్టడానికి కారణాలు అనేకం! మొత్తానికి అభిమానుల ప్రోద్బలంతో 50 రోజులు ఆడింది అనిపించారు. ఈ సినిమా మొదటి రోజు మొదటి ఆట చూసిన నాకు చాలా నిరాశ మిగిల్చింది.
ఈ సినిమాలోని నాకు (నాలాంటి మరి కొందరి అభిమానులకు) నచ్చని అంశాలు:
1) కథ - హిందీ కధని, సంభాషణలని మక్కి కి మక్కి దింపేయడం వల్ల తెలుగు తనానికి చాల దూరంగా, అసహజంగా వుంది.
2) కథానాయిక - చిరంజీవి సినిమాల్లో కథానాయికలకి ప్రత్యేక స్థానం వుంటుంది. కరిష్మా కొటక్ అనే ఈ ఢిల్లి భామ చిరంజీవికి ఏమాత్రం సరైన జోడీలా కనిపించలేదు.
3) విలన్ - షియాజీ షిండే సహజంగా మంచి నటుడే అయినా, ఈ పాత్రకి అంతగా సరిపోలేదు. ప్రకాష్ రాజ్ లేదా కోటా శ్రీనివాసరావు అయితే బాగా చేసివుండేవారేమో!
చిరంజీవి ఇక తన సినిమాల ద్వారా సమాజాన్ని మార్చే ప్రయత్నం ఆపి, మంచి కథాంశంతో ప్రేక్షకులను మెప్పించే సినిమా చేయడం మంచిది.
2007-09-20
51వ లండన్ చలనచిత్రోత్సవం
ఇలా టొరంటో చిత్రోత్సవం ముగిసిందో లేదో సినీ ప్రేమికులు బ్యాగులు సర్దుకుని లండన్ బయల్దేరడానికి సిధ్ధమవుతున్నారు. వచ్చే నెల 17వ తేదీ ఇక్కడ మొదలవబొయ్యే అంతత్జాతీయ చలనచిత్రోత్సవానికి ఏర్పాట్లు మొదలయ్యాయి. ఇప్పటికే లండన్ చలన చిత్రోత్సవానికి సంబంధించిన క్యాలేండరు కూడా ప్రచురించారు.
వానపాటల్తో నా పాట్లు
శ్రీరాం గారి వానపాట్లు చదివి, రానారె గారి కరికో ను తీరుద్దామని, పనిలో పనిగా వూకదంపుడు గారి సరదాను కాదనలేక వాన పాటలతో నే పడ్డపాట్లు కింది వీడియోలో చూడండి. Just for fun :-)
2007-09-19
నినుకోరి…..మోహనం
కర్ణాటక సంగీతం ఖచ్చితంగా విని తీరాల్సిందే లేకపోతే మీరు మన సంస్కృతికి పెద్ద అన్యాయం చేసినట్టే. కాకపోతే చాలా మందికి ఎక్కడ మొదలుపెట్టాలో తెలియక, సరిగ్గా guide చేసే వాళ్ళు లేక కొంచెం కష్టాలు పడుతుంటారు. నేనూ మొదట్లో ఇలాంటి తిప్పలే పడినా ఇప్పుడు పరిస్థితి కొంచెం మేలయ్యింది.అందుకు చాలానే కారణాలున్నాయి. 1)అంతర్జాలం లో కర్ణాటిక్ సంగీతం గురించి వున్న వ్యాసాలు 2)www.musicindiaonline.com లో వున్న సంగీత సంపద 3)నా శ్రీమతికి కర్ణాటక సంగీతంలో మంచి ప్రవేశం వుండడం 4)పిల్లనిచ్చిన మామ గారు కర్ణాటక సంగీతం గురించి సమీక్షలు, విశ్లేషణలు రాయడం 5)అన్నిటికంటే ముఖ్యంగా మంచి సంగీతం వినాలన్న తపన
అంటరానితనంపై సంధించిన అస్త్రం :"మాలపిల్ల" చిత్రం.
జమీందారీ వ్యవస్తపై కొరడా ఝులిపించిన "రైతుబిడ్డ"(1939).
2007-09-18
Toronto’07-Update
పది రోజుల పాటు ఘనంగా జరిగిన టొరొంటో చిత్రోత్సవం మొన్న ఆదివారంతో ముగిసింది. ప్రపంచంలోని అన్ని చిత్రోత్సవాలకంటే ఎక్కువ సినిమాలు(350?) ప్రదర్శించిన ఘనత ఈ చిత్రోత్సవానికే దక్కుతుంది. ప్రపంచంలోని వివిధ సినీ పండితుల విశ్లేషణ ప్రకారం ఈ సారి ప్రదర్శించిన సినిమాల్లో చాలావరకు బాగానే వున్నాయని తెలుస్తుంది. 390 సినిమాలు ప్రదర్శించినప్పటికీ అందరు అన్ని సినిమాలు చూసే అవకాశం వుండదు కనుక ఏ ఒక్కరి అభిప్రాయం బట్టి ఇవి మంచి సినిమాలు, ఇవి కాదు అని ఒక నిర్ణయనికి రావడం కష్టం.కాకపోతే చివరి రోజున న్యాయనిర్ణేతలు ఎన్నుకున్న సినిమాలే మేలైనవని ప్రకటిస్తారు కాబట్టి ముందుగా ఈ చిత్రోత్సవంలో అవార్డులు సాదించిన సినిమాల గురించి తెలుసుకోవడం వుత్తమం.
ఛత్రీ వెర్సస్ ఖత్రీ
సినీ నిర్మాణంపై సంపూర్న అవగాహనకు "ఫీచర్ ఫిల్మ్ టెక్నిక్స్".
2007-09-17
Life - Another update
Youtube, google video ల పుణ్యామా అని పాత మధురాలను మళ్ళీ ఆస్వాదించే అవకాశం కలుగుతోంది. కొన్నాళ్ళుగా పనిలో తల మునకలైపోయిన నాకు పోయిన వారం చూసిన నాలుగు సినిమాలు నా దాహం తీర్చకపోగా మరింత పెంచింది. ఇంట్లో వున్న DVDలన్నీ ఇప్పటికే చూసేసి వుండడంతో మరో సారి అంతర్జాలంపై పడి వేట మొదలెట్టాను. Google లో వెతుకుతూ అక్కడనుంచి ఎక్కడికో వెళ్ళిపోయి అంతార్జాలంలో రాత్రిపూట మార్జాలంలో వెతుకుతూ పోతే పెద్ద ఖజానానే బయటపడింది. ఇందులో ముఖ్యమైనవి ఇవే!
సినిమాల విడుదల:కాసులకోసం కాదు విలువలకోసం చేసే జిమ్మిక్కులు కావాలి.
2007-09-16
3:10 to Yuma
ఈ సంవత్సరం నేను బాగ ఎదురు చూసిన సినిమాల్లో ఒకటి 3:10 to Yuma.Western సినిమాలంటే చెవికోసుకునే నాకు చాలా రోజుల తర్వాత వస్తున్న ఈ Western (కౌబాయ్) సినిమా చూడాలని ఆసక్తి. రసెల్ క్రౌ(A Beautiful Mind), క్రిస్టియన్ బాలే (Batman Begins) లాంటి సత్తా గలిగిన నటులే కాకుండా, పోయిన సంవత్సరం 5 ఆస్కార్ అవార్డులకు నామినేషన్ పొందిన Walk the line (ఈ సినిమా నేణు చూడలేదు...నాకెందుకో Reese Witherspoon నచ్చదు :-)) సినిమాకు దర్శకత్వం వహించిన James Mangold దర్శకత్వంలో వచ్చిన ఈ సినిమా ఈ సంవత్సరం వచ్చిన సినిమాల్లో కొంచెం మంచి సినిమానే అని చెప్పొచ్చు.
2007-09-15
Life - An update
ఈ మధ్య ఆఫీసులో విపరీతమైన పని ఒత్తిడి మూలంగా బ్లాగడం కొద్దిగా తక్కువయ్యింది. ఈ అఫీసు పని మూలంగా బ్లాగడమే కాదు సినిమాలు చూడడం కూడా తగ్గింది. గత వారం రోజులుగా కొంచెం పని తగ్గడంతో హడావుడిగా నా బ్లాగు లో వ్యాసాలు రాసేసి,పొద్దుకు సినిమా వ్యాసం రాసేసి, పక్కనే ఉన్న సినిమా హాలు కెళ్ళి హడావుడీగా కొత్త సినిమాలు చూశేసా. ఈ వారం నేను సినిమా హలులో చూసిన సినిమాలు: 1)Disturbia 2)Rise of the footsoldier 3)Withnail and I
2007-09-14
కర్ణాటక సంగీతం….It’s cool man!
పొగ తాగని వాడు వచ్చే జన్మలో దున్నపోతై పుడ్తాడో లేదో తెలియదు కానీ, కర్నాటక సంగీతం వినకపోతే మాత్రం వచ్చే జన్మలో తప్పక గొర్రెగా పుడ్తారు; ఎందుకంటే వినని వాళ్ళు ఈ జన్మలోనే గొర్రెలు కనుక. వినని వాళ్ళకి కొంచెం ఇబ్బందిగానే వుంటుందని తెలుసు. కానీ మన సంగీతాన్ని మనమే వినకపోతే ఎలా? అందుకే కొంచెం గట్టిగా చెప్తే అయినా వింటారేమో అని....
2007-09-13
సినిమా తీయడం ఎలా?-వాంగ్ కర్-వై ని అడుగుదాం
అవునన్నా కాదన్నా మనందరికీ సినిమాలంటే విపరీతమైన అభిమానం. అందుకే మన వాళ్ళు తీసే సినిమాలు అంతగా బాగోలేకపోయినా చూస్తూనే వుంటాం. చూడ్డం సంగతి పక్కనబెడితే మనమూ సినిమాలు తీద్దామని చాలా కలలు కంటుంటాం. ఒక వేళ అదృష్టవశాత్తూ మనకు అవకాశం వచ్చి సినిమా తీద్దామన్న మన చుట్టూ వున్న పరిస్థితులు మనల్ని ఆ రోటీన్ వ్యవహారంలోకి లాగేస్తాయి. కానీ ఆసక్తి కలిగిన వాళ్ళు మంచి సినిమాలను సునిశితంగా పరిశీలించడం ద్వారా ఎన్నో విష్యాలను తెలుసుకోవచ్చు. ముఖ్యంగా ప్రపంచంలోని అత్యున్నత సినిమాలను స్టడీ చేయడం ద్వారా ఫిల్మ్ లాంగ్వేజ్ ను బాగా తెలుసుకోవచ్చు. ఒక్క సారి ఫిల్మ్ లాంగ్వేజ్ పై బాగా పట్టు సాధించాక అందులో ఎన్ని ప్రయోగాలయినా చేయొచ్చు. మనకంటూ ఒక భాషను సృష్టించుకోవచ్చు. అలా తమ కంటు ఒక శైళిని సృష్టించుకున్న దర్శకులు చాలా తక్కువ మందే వున్నారు. అదీ మన దేశంలో మరీ తక్కువ. ఇలా తమకంటూ ఒక భాషను రూపొందించుకున్న దర్శకుల్లో నాకు గుర్తొచ్చేది ఒక హాంగ్ కాంగ్ దర్శకుడు. హాంగ్‌కాంగ్ సినిమా అనగానే హీ...హూ అంటూ సాగే కుంగ్‌ఫూ సినిమాలే గుర్తుకొస్తాయి ఎవరికైనా. కానీ నాకు తెలిసినంత వరకూ హాంగ్‌కాంగ్ సినిమాకు వన్నె తెచ్చిన దర్శకుల్లో ముందుగా గుర్తొచ్చే పేరు వాంగ్ కార్-వై.
2007-09-12
టొరోంటో లో మన సినిమాలు
ఎప్పటిలాగే ఈ సెప్టెంబర్లో టొరంటో సినీ ఉత్సవం మొదలయింది.ప్రపంచంలోని కొన్ని అత్యుత్తమ సినీ ఉత్సవాలలో టొరంటో సినీ ఉత్సవం ఒకటి. ఇక్కడ సినిమా ప్రదర్శింపబడిందంటే ఆ సినిమాకి అంతర్జాతీయంగా పేరు ప్రఖ్యాతలు లభించే అవకాశం చాలా వుంది. ఈ సంవత్సరం ఇక్కడ జరిగే ఉత్సవాలలో మన దేశానికి చెందిన 4 సినిమాలు ప్రదర్శింపబడటానికి అర్హత సాధించాయి. ఆ 4 సినిమాలు ఇవే: 1)The Last Lear (English) - Rituparno Ghosh 2)Four Women (Malayalam) - Adoor Gopalakrishnan 3)The Voyeurs (Bengali) - Budhadeb Das Gupta 4)Frozen (Hindi) - Shivajee Chandrabhusahan
త్రిశాయణం ( త్రిశ పర్సనల్ ఫోటో ఆల్బం )
2007-09-08
“చందమామ” కి అంత సీనేం లేదు..!!
2007-09-05
నవంబర్ 14 నుంచి జరిగే బాలల చలన చిత్రోత్సవాలకు మొదలైన ఏర్పాట్లు.
2007-09-04
వేంగో
“చక్ దే ఇండియా..” - ఒక మంచి చిత్రం
2007-09-03
దక్షిణ భారత సినీ నటీనటులు, నిర్మాతల మధ్య 20 నిభంధనలు.
2007-09-01
సినిమా తీసే సత్తా మీకుంటే హాలీవుడ్ అవకాశం రెడీ : అశోక్ అమృత్ రాజ్
2007-08-31
About Yojimbo(1961) and Toshiro Mifune
If the propernouns mentioned in the title of this post sound totally alien to you, let me first explain them. Yojimbo is a 1961 Japanese movie by none other than Akira Kurosawa. Its said as a kind of prequel to Sanjuro, about which I blogged a few days back, here. I saw Yojimbo a couple of days back, and I say again - TOSHIRO MIFUNE ROCKS!
Coming to the story, there is this town, in which two opposing groups are always fighting. The common folk have no option but to suffer. At this time, a masterless samurai arrives in to the town. He calls himself Kuwabatake Sanjuro (meaning “Mulberry Field thirty-year-old”) : ) The same name Sanjuro is carried on in to the sequel movie - “sanjuro”. He approaches the leaders of both the gangs saying he will work for them. Since both the teams realise his unmatchable abilities with sword, each of them want him on their side. By tricking both the teams from time to time, he creates disputes between them. At one point of time, he is captured by one of the gangs and beaten hardly. After that incident, he realises that its time to be serious, and shows his abilities as a samurai finally restoring peace in the town by making both the teams kill each other.
Toshiro Mifune is an amazing actor. Some of the scenes I liked very much include:
1 . In the first few scenes, when he approaches Seibei saying that he will come on their side if he is given the money he asked for, he is asked to wait outside and a discussion goes on inside. People inside will be talking about killing him once their job is done, so that they need no pay him. They are not aware that he is also listening. At that moment, he looks at the petrified people there, who are on the other side of the scene and notice that the samurai is listening to their master’s plans. He just flicks his tongue out in a mocking vein, meaning - “its all funny…they can’t kill me” sorta expression. He kept it so naturally… he looked like those small children who make fun of elders when they play games, despite his towering persona.
2. When he is recuperating after a kind of attack by Ushitora’s men, in a hut near the burial ground, he practices his knife throwing skills on a moving leaf. That scene is very very well picturised. According to Wiki article, “This effect was created by reversing the film: in reality, the leaf was pinned, the knife yanked away by a wire, and the leaf blown away.” - but, it never appeared so.
3. There is this fellow, the only one with a gun in that town. He feels like he is the greatest soul on earth, displaying that gun all the time. The fellow is funny.
4. The scenes where hero escapes from Ushitora’s men, in a half dead state.
5. As usual, the Japanese mannerisms and their expressions are very entertaining for someone with a totally different cultural background compared to them.
6. Above all, I liked every frame with Mifune’s presence.
I am in the Mifune worshipping mode now 
He was just brilliant everywhere in this movie. Not just in this, in all those movies of his, which I saw. While watching Rashomon, I felt he was good. Cometh Sanjuro, i shifted to - he is very good. During Seven Samurai, i thought he is superb. After this, HE IS SECOND TO NONE!
Mifune is an amazing actor. I wonder how one can show so many different kinds of emotions, with his kind of careless appearance and behavior - his trademark all along.
The great Kurosawa himself said :
“Mifune had a kind of talent I had never encountered before in the Japanese film world. It was, above all, the speed with which he expressed himself that was astounding. The ordinary Japanese actor might need ten feet of film to get across an impression; Mifune needed only three. The speed of his movements was such that he said in a single action what took ordinary actors three separate movements to express. He put forth everything directly and boldly, and his sense of timing was the keenest I had ever seen in a Japanese actor. And yet with all his quickness, he also had surprisingly fine sensibilities.”
Of late, it appears like Mr Giri on the telugu blogosphere is on a Akira Kurosawa movie spree. You can read more about some of the other Kurosawan movies, which I am personally not aware of, but very much eager to watch - HERE.
రాజకీయాల్లోకి రావడమే ఎన్.టి.ఆర్. చేసిన పాపమా...!?.
2007-08-30
టైం పత్రిక మెచ్చిన ఐదు అపూర్వ భారతీయ చిత్రాలు.
2007-08-29
తప్పక చూడవలసిన నాలుగు మంచి సినిమాలు
ఓహో! ఎనిమిది రోజులు అయిపోయింది నేను కొత్త టపా రాయక ఇటీవలి కాలం లో ఇంత గ్యాప్ వచ్చినట్లు లేదు ఈ బ్లాగు కి.
గత నెలా రెణ్ణెల్ల లో కొన్ని పనికిమాలినవి, కొన్ని మంచి నుంచి చాలా మంచి సినిమాలు చూడటం జరిగింది. ఆ మధ్య ప్రవీణ్ గారు అన్నట్లు… ప్రతి సినిమా గురించీ బ్లాగేంత ఓపిక లేదుకనుక, ఆ సినిమాల్ని పరిచయం చేస్తూ ఓ నాలుగు వాక్యాలు చెబుతున్నా అంతే.
Bicycle Thieves: ఇటాలియన్ సినిమా. సత్యజిత్ రే కి సినిమాలు తీయాలి అన్న కోరికను కలిగించిన సినిమా ఇదేనని అప్పుడెప్పుడో వికీ లో చదివిననాటి నుండి దీన్ని చూడాలి అనిపిస్తూ ఉండింది. ఈ సినిమా చూస్తూ ఉంటే ఆ మధ్య “కథా? కథనమా?” అంటూ వార్త లో వచ్చిన వ్యాసం గుర్తు వచ్చింది. ఎందుకంటే ఈ సినిమాలో కథ అన్నదానికంటే కథనమే కథను నడిపించింది ఏమో అనిపిస్తుంది నాకు. కథ ఏమిటంటే - ఒకతనికి కొత్త ఉద్యోగం లో సైకిల్ ఉండటం తప్పనిసరి. అలాంటిది కష్టపడి కొనుక్కున్న సైకిల్ కాస్తా మొదటిరోజే దొంగలు దొంగిలిస్తారు. మిగిలిన సినిమా అంతా ఆ సైకిల్ కోసం అతను, అతని కొడుకూ చేసే ప్రయత్నాలు, వాళ్ళ అనుభవాలు… ఇవే. నేనిలా చెప్పానంటే .. ఏముంది ఈ కథలో? అనొచ్చు విన్నవారు ఎవరైనా. నిజమే… ఏముంది? కానీ, సినిమా చూస్తున్నంత సేపూ నేను ఇంకేమీ పట్టించుకోలేదు. వాస్తవికత ఉట్ట్టిపడుతూ ఉండటం దీని మరో ప్రత్యేకత. సినిమాలో నిరుపేద హీరో, నిజజీవితం లో కూడా ఫ్యాక్టరీ వర్కరే నట. ఈ సినిమా చాలా మంచి సినిమా
Strangers on a train: నాకు ఆ మధ్య చూసిన To catch a thief, Rear Window ల ప్రభావం తో హిచ్‍కాక్ సినిమా అంటే చాలు..చూసేద్దాం అనిపిస్తుంది అలాగే దీన్ని కూడా చూసాను.ఇదొక 1951 హాలీవుడ్ సినిమా. దీని కథ కూడా కాస్త రొటీన్ కి భిన్నం. ట్రెయిన్ లో కలిసిన ఇద్దరి మధ్య సంభాషణ తో మొదలౌతుంది కథ. బ్రూనో తన తోటి ప్రయాణికుడు, టెన్నిస్ ఆటగాడు అయిన గయ్ హేన్స్ తో ఓ ఒప్పందం కుదుర్చుకుందాం అంటాడు. అతనికి అడ్డుగా ఉన్న అతని తండ్రిని గయ్, గయ్ కీ, అతని ప్రియురాలికి అడ్డుగా ఉన్న గయ్ భార్యను బ్రూనో చంపాలి అన్నది ఆ ఒప్పందం సారాంశం. గయ్ ఈ మాటల్ని పెద్దగా పట్టించుకోడు… తరువాత అతని భార్య ని నిజంగానే బ్రూనో చంపేసి అతనికి చెప్పేదాకా. అక్కడి నుండి బ్రూనో గయ్ ని వెంటాడుతూ ఉంటాడు…. మా నాన్న ని ఎప్పుడు చంపుతావు అని. కథ ఇలా సాగి చివరికి గయ్ నిర్దోషిత్వం బయట పడ్డం తో ముగుస్తుంది. అయితే, సినిమా లో బాగా మనల్ని ఆకర్షించేవి రెండు. హిచ్‍కాక్ మార్కు స్క్రీన్‍ప్లే, బ్రూనో నటన. అతని నవ్వు లో నే ఎంత క్రూరత్వం చూపాడంటే, అతని బాడీ లాంగ్వేజ్ లోనే ఎంత విలనీ చూపాడంటే - అతని కోసం ఆ సినిమా మరోసారి చూడవచ్చు. క్లైమాక్స్ సీన్ ఒక్కటి కాస్త నిరాశ కలిగించవచ్చు కానీ, మిగితా అంతా చాలా బాగుంది ఈ సినిమా.
Vertigo: నాకు సంబంధించి ఇది గత రెండు, మూడేళ్ళుగా ఎదురుచూసిన సినిమా. ఓ సారెప్పుడో మా తమ్ముడు ఈ సినిమా చూసి నాకు కథ చెప్పేసాడు. అయినప్పటికీ కూడా నాకు ఈ సినిమా చూడాలి అన్న కోరిక తగ్గలేదు. ఇది మరో విలక్షణమైన కథ. హీరో కి పైన్నుంచి కిందకి చూస్తే కళ్ళు తిరిగే జబ్బు ఉంటుంది. అదే వర్టిగో. ఈ జబ్బు వల్లే సినిమా మొదట్లో హీరో తన పోలీసు ఉద్యోగానికి రాజీనామా ఇస్తాడు. హీరో ని అతని స్నేహితుడు తన భార్య పై నిఘా కు నియమిస్తాడు వర్తమానం లో. క్రమంగా మన హీరోగారికి ఆవిడపై ప్రేమ ఏర్పడుతుంది. ఆవిడ ఓ సంధర్బం లో ఓ భవనం పైన్నుంచి దూకేస్తుంది. తన వర్టిగో వల్ల హీరో ఆమెను కాపాడలేకపోతాడు. తరువాత కొన్ణాళ్ళకు ఆమె జ్ఞాపకాలు అతన్ని వెంటాడుతూ ఉంటాయి. ఆ సమయం లో ఆమె లాంటి మరో మనిషి తారసపడుతుంది హీరోకి. ఇక ఆమె వెంటపడ్డం మొదలుపెడతాడు. మిగిలిన కథ నా నోటితో నేను చెప్పేసి “ఎందుకు చెప్పేసావ్?” అని అనిపించుకోను. కావాలంటే ఇక్కడ చూడండి. లేకుంటే…ఉత్తమ మార్గం - ఆ సినిమా చూడండి.
The seven Samurai: అకిరా కురొసావా జాపనీస్ సినిమా. ప్రపంచం లోని కొన్ని ఉత్తమ చిత్రాల్లో ఒకటిగా దీనికి పేరు. యాభైలలో తీసిన బ్లాక్ అండ్ వైట్ సినిమా. నా అభిమాన నటుడు Toshiro Mifune కూడా ఉన్నాడు :) ఇది ఓ బీద పల్లె కథ. ఆ పల్లె వారు బందిపోట్ల బారి నుండి కాపాడుకోడనికి సమురాయ్ ల సాయం తీసుకోవాలని నిశ్చయించుకుంటారు. సమురాయ్ ల వేట, వాళ్ళకి తిండిపెట్తడం కోసం వీళ్ళ కష్టాలు, వీళ్ళు ఆ దోపిడీ దొంగల్ని ఎదుర్కున్న తీరు, మధ్యలో ఓ లవ్‌స్టోరీ… ఇదీ కథ. ఎటొచ్చీ, What stands out is the screenplay. కురొసావా సినిమాలు పరిచయమయ్యాక ఇప్పటి దాక నచ్చని సినిమా అంటూ ఏదీ తారసపళ్ళేదు ఆయనది. సో, Needless to say, even this was a watchable movie. మరో పాయింట్… తొషీరో మిఫునె నటన. ఇతనో అధ్భుతమైన నటుడు…. ఏ రోలైనా అలవోకగా నటించేస్తాడు…అదే…జీవించేస్తాడు. ఇతనిలా ఇంకోళ్ళు చేయలేరు అంటే బహుశా అతిసయోక్తి కాదేమో…
నిజానికైతే ప్రతి సినిమా గురించీ ఎంతైనా రాసుకుంటూ పోవచ్చు…. ఎటొచ్చీ ఇక్కడ నాకు ప్రస్తుతం 3 సమస్యలు..
1. సమయాభావం.
2. ఏదో మందుల్లేని రోగంతో దాదాపు చచ్చిపోయే పరిస్థితుల్లో ఉన్న నా Internet connection.
3. ఆల్రెడీ చనిపోయి, ప్రస్తుతం ఆత్మ రూపం లో నాకు సేవలందిస్తున్నా నా RAM.
అందువల్ల, ఈ సారికి ఇలా సరిపెట్టేసుకోండి.
హైదరాబాద్ పేలుళ్ళపై మంగల్ పాండే ఆవేదన.
2007-08-28
TOP 100 FILMS OF THE WORLD
2007-08-24
Chak de-Pure Excellence
Story: In word sentence, the story is how an underdog Hockey coach coaches his underdog Women’s Hockey team to world cup victory. In a sense, the story does appear not worthy of an entire movie being made on it. But wait, the treatment is so brilliant that all you see is pure excellence.
New Indian Cinema: The best thing about this movie is that there is a not a pint of regressive melodrama. Even, the so called best films of last year, RDB had its share of dramatically forced jingoism and LRMB has had it over-sweet moments. 'Mani Ratnam' (one of the best Indian directors) has concentrated on the mass appealing stuff like yuppie romance and family drama before making his point on (with relatively less number of clichés) in themes like terrorism. A few other great directors concentrate on tragedy, scandals, violence and depression in the name of realism. So far, the best of serious Indian movies have always worked on the side track of exaggerated sentiments.
చక్ దే ఇండియా...
2007-08-23
“యమదొంగ” Vs “యముడికి మొగుడు”..!!
వనజా నువ్వెప్పుడొస్తావ్...!?.
2007-08-22
మంచి సినిమా
సినిమా అంటే ఏంటి ? • దాదాపు 500 వందల మంది ఒక చీకటి గదిలో కనే ఒక సామూహిక స్వప్నమా? • ఒక దర్శకుడు తన జీవితంలోని అనుభవాలను కాచి వడబోసి సృష్టించిన రంగులతో చిత్రించిన ఒక దృశ్యకావ్యమా? • మనలోని బలహీనతలను సొమ్ముచేసుకోవడానికి కొంతమంది చేసే ప్రయత్నమా? సినిమా అంటే ఇదీ అని నిర్వచించడం చాలా కష్టం. మొన్నీ మధ్య వచ్చిన Pirates of the Caribbean సినిమా తీసుకోండి. లేదా స్పైడర్మ్యాన్ (Spiderman 3) సినిమా తీసుకోండి. అందులో జరిగేవేవీ నిజం కాదని మనకు తెలుసు. అయినా సరే సినిమా హాల్లో చీకట్లో కూర్చుని ఒక స్వప్నలోకంలోకి వెళ్ళిపోయి స్పైడర్మ్యాన్ అమాంతం గాల్లో ఎగురుతుంటే నమ్మేస్తాం. సినిమా హాల్లో లైట్లారిపోగానే మరో లోకానికెళ్ళి పోవడానికి సిధ్ధమైపోతాం. కానీ అన్ని సినిమాలు మనల్ని ఇలా కొత్తలోకాలకి పయనింప చేయడానికి ఉద్దేశించినవి కావు. ఈ మధ్యనే తనికెళ్ల భరణి గారు తీసిన సిరా (Ink) అనే లఘు చిత్రం మనల్ని అద్భుత లోకాల్లోకి కాకుండా ఒక రచయిత హృదయపు లోతుల్లోకి తీసుకెళ్ళి అక్కడ జరిగే సంఘర్షణలను, ఆలోచనావేశాల్ని మనకు సాక్షాత్కరింప చేస్తుంది. ఇదంతా కాకుండా మన రొటీన్ జీవితాలనుంచి విరామం కలిగించి ఆనందం పండించే ఉద్దేశంతో నవరసాలను కలగలిపి నిర్మించే సినిమాలు మరో రకం.
ఆణిముత్యాలు-1. తొలి తెలుగు చిత్రం "భక్తప్రహ్లాద".
చెప్పడానికి ఏమీ లేదు! మొత్తం సంఘటనంతా జరుగుతున్నప్పుడు నేను అక్కడ ఉన్నట్టనిపించి స్థాణువులా మారిపోయాను.
A thought-provoking short movie, thanks for sharing it.
One example of an extended take with no cuts that comes to my mind immediately is in Orson Welle’s Touch of Evil. It is the very first scene in the movie; It goes on for about 4 minutes uncut, starts one one side of Mexican border and ends on the other side. It’s a cinch someone would have done better in the last 50 years.
A thought-provoking short movie, thanks for sharing it.
One example of an extended take with no cuts that comes to my mind immediately is in Orson Welle’s Touch of Evil. It is the very first scene in the movie; It goes on for about 4 minutes uncut, starts one one side of Mexican border and ends on the other side. Its a cinch someone would have done better in the last 50 years.
రాకేశ్వరా!
మీరుండేది తిరువనంతపురంలోనా? ఎక్కడా?
కొలువు ఐటి పార్క్ లోనా లేక వెళ్లాంబళం లాంటి చోటనా?
అప్రస్తుత ప్రసంగానికి పెద్దలు మన్నించాలి.
ప్రసాదం
రాకేశ్వరోవాచ:
“అక్కడ సంగీతాన్ని ఎక్కువ పొషించింది అయ్యర్లు, అయ్యంగార్లు; ”
వాటిల్ని సాధన చేసి తమ కుటుంబాల్లో సజీవంగా ఉంచినవి బ్రాహ్మణ కుటూంబాలైతే కావచ్చు కానీ వాటి నిర్వహణకి వ్యాప్తికి అవసరమైన (ధన) అవలంబమిచ్చినది వ్యాపారస్తులైన చెట్టియార్లు, భూస్వాములైన మొదలియార్లు, వారి పైనున్న పాలెగాళ్ళు. తమ కుటుంబాల్లో అవిఛ్ఛిన్నంగా సంగీత సాహిత్య సరస్వతిని నిలబెట్టి ఉంచిన కుటుంబాలు తెలుగు వాళ్ళాలోనూ చాలా మంది ఉన్నారు .. సరైన ప్రాచుర్యం లేక వారలా మరుగున ఉండి పోయారు. బాలమురళీ తమిళుడని జనాలు అనుకున్నారంటే అనుకోరా మరి? 1980లలో చెన్నైలో నేదునూరి కచ్చేరీకి సుమారు 1500 మంది పట్టే హాలులో “స్టాండింగ్ రూం ఓన్లీ”. టిక్కెట్ళు బ్లాకులో అమ్మార్ట! ఆయన సంగీత కళాశాల ప్రినిసిపాలుగా పనిచేసిన విజయవాడలో ఆయన కచ్చేరీకి మూడొందల మంది పట్టే హాలులో కాస్త నిండినట్టు కనబడ్డానికి వీధిలో పోయేవాళ్ళని, బాబూ కాసేపు వచ్చి కూర్చోండి సభ మొదలయ్యేవరకూ అని బతిమలాడాల్సి వచ్చింది.
సాగరసంగమం తమిళ పేరు “శెలంగై ఒలి” అంటే గజ్జెల చప్పుడు (అందెల రవళి).
Not to mention శంకరాభరణం, సాగరసంగమం (సారంగయోలి) వంటి తెలుగు సినిమాలు.
శంకరాభరణవైఁతే, సినిమా అరవమలయాళాలకు డబ్ చేసి పాటలు తెలుగు వుంచారని విన్నా. తిరువనంతపురంలో నాకు దొరికిన ఏకైక తెలుగు పాటల క్యాసెట్ అది.
మనమేమో, శంకర్ శివాజీ తీసాడు, భారతీయుడు తీసాడు అనుకుంటాం…
భారతీయులకు ఫారన్ అభిమానం ఎప్పుడూ వున్నదే…
ఇక నా పనికిమాలిన అభిప్రాయం,
అరవోళ్ళు మనకంటే కొద్దిపాటి ఎక్కువ enterprising అని నాకు down south అనుభవాలలో అనిపించింది. నేను చెప్పేది ముఖ్యంగా వ్యపార సంభందిత విషయాలలో.
ఇక సంగీతానికొస్తే,
అక్కడ సంగీతాన్ని ఎక్కువ పొషించింది అయ్యర్లు, అయ్యంగార్లు; ఇప్పుడు వాళ్లనే ఆర్యన్లు, బయటవారు అని దూషించడం జరుగుతుంది.
దేశంలో ఎక్కడికి వెళ్లనా అదే రొచ్చు, అవే తెమ్మెలు. పోల్చుకోవడం నిరర్థకం, నిష్ప్రయోజకం.
పైన లంకించిన మళైతిరందు పాట మాత్రం మా రూంలో ఎప్పుడూ ఆడుతూనేవుండేది. ఇళయరాజా యొక్క అసలు పాట కూడా చాలా బాగుంటుంది.
@ నాగరాజూ గారు - విలువైన సమాచారం ఇచ్చారు. కృతజ్ఞతలు. నా అరవ సంగీత రూమ్మేట్లు కూడా బాలు గురించి, తెలుగు భాష గురించి, చాలా envious గా మాట్లాడుతుంటే నాకూ ఆశ్చర్యమేసింది. మనవేఁమో వాళ్ళవాళ్లు ఇళయరాజ, రెహమాన్ గొప్పవారనుకుంటాం..
ఎవరు గొప్ప? అని ఆలో’చించడం’లోనే పొరపాటు ఉందనిపిస్తుంది. ఇది అన్న తరువాత - నేను కోయంబత్తూరులో చదువుకుంటున్నప్పుడు ఇలాగే అరవం వాళ్ళను పొగిడితే, నా అరవ (సంగీత) స్నేహితుడు హాశ్చర్యపడ్డాడు. తమిళనాట తెలుగువాళ్ళ గురించి అచ్చం ఇలాగే అనుకుంటారట!! త్యాగరాజు, అన్నమయ్య, ఆళ్వార్లు, బాలు, ఘంటసాల, ఎమ్మెస్. సుబ్బలక్ష్మి… వంటి వారందరి మాతృభాష తెలుగే కదా…!
ఉన్ని కృష్ణన్ వంటి పేర్లను చూసి తమిళం అనుకోవడం సహజం కానీ, గురుడి మాతృభాష (బయిటికి చెప్పుకుంటే) తెలుగే.
Dear Aiyya Saami,Amma Thaaye,Babu,
Babumoshai,Cheta,Anna,Akka,Thammudu,
Thambi,Moley,Beta,Sir,Madam……….
It is shocking to see some peoples’
comments..Are we really so closed minded, has
all our reading and traveling world over
narrowed our thoughts and tolerance?
Being a Tamizh,
Telugu , Bangla, Malayalam ,
Hindi and Sanskrit have all attracted me and i
have learnt to understand these out of pure
appreciation and love for these languages.I am
unable to type in Telugu for my knowledge
might be poor compared to yours and i fear
what i want to say might be misconstrued.
I wish i knew more Bangla to savour Tagore (to
be able to read him in his native tongue instead
of translations),
i wish i knew Malayalam to roll in and out of O
V Vijayan’s stories .Ia m happy i can relish
Premchand’s stories or taste Suryakant Tripati’s
poems in their original flavours.i am blessed to
feel the fire in Sri Sri’s poetry .When he says -
POni POnii Pothey Poni i feel the same spirit
and fervour that is there in Bharathyar’s Acham
illai aCcham illai.O! Equally beautiful is the
lament of a lover when she sings in Bangla -
Bodhu miche Raakh korona korona .
Each language is a gift , it is pure joy and must
be celebrated.
i think one of the gifts of growing up in India
itself, is that we have so many languages to learn
and appreciate.Saying one language is better than
the other sounds as lame as arguing over
colours i.e - Is blue a better colour or green !!!
Imagine saying -look at blue,
up above the sky so blue,
down below grass so green
and stating that Blue is therefore is higher than
Green. hahahahahaha !!! Yes , it seems
ridiculous, doesn’t it ?
There are so many stories, songs , poems, plays
krithis .. such a huge treasure of literature , ideas
,metaphors,thoughts in each language that a 100
lifetimes will leave us only at the brink of this big
ocean.Sometime back in this blog , there was an
article on David Shulman, an Israeli,who has
obtained a doctorate in Tamil and is well versed
in Telugu,Sanskrit,Hebrew,Persian,Yiddish
http://www.hindu.com/lr/2006/08/06/stories/2006080600160400.htm
http://www.hindu.com/fr/2007/09/07/stories/2007090750760200.htm
What have you to say of him ?
i would like to ask you how much of literature
have you truly read in each language to actually
be able to compare it ?i think it is in vain that
you put languages on scales.
We are nobody to compare great souls like
Tyagaiyya and Sivan .i mean just the thought of
it is scary .When Tyagaiyya wails “ETi janmam
(i)di enduku galigenu(y)” , it melts your heart as
does when Sivan cries “Uzh vinai valiyAl en
vAzhvu pAzhaga”.Please do not chain emotions,
do not emprically weigh their spiritual
paths,Please please dayachesi do not make
barriers with languages.
Close your eyes, open your minds and ears and listen to languages French , Italian , Tamil , Telugu
, Hindi, Sanskrit,Kannada, Malayalam,Japanese…. the rest is left to your general knowledge.;p…Each will seem like a ragam in itself .
You have quoted Bharathi, does that not speak
of his broad mindedness.Really, how open are
you ?Can you not embrace all these different
thoughts?When Tyagaiyya salutes “endarO
mahAnubhAvul(a)ndariki vandanamu” , can we
not at least aspire to think in these lines.
Is this is a long forgotten poem that we just
mouth in our school prayer assemblies ?
Where the mind is without fear and the head is
held high;
Where knowledge is free;
Where the world has not been broken up into
fragments by narrow
domestic walls;
Where words come out from the depth of truth;
Where tireless striving stretches its arms
towards perfection;
Where the clear stream of reason has not lost its
way into the
dreary desert sand of dead habit;
Where the mind is led forward by thee into
ever-widening thought
and action–
Into that heaven of freedom, my Father, let my
country awake.
— Rabindranath Tagore
“Where the world has not been broken up into
fragments by narrow
domestic walls;
Where words come out from the depth of truth”
i beg of you to read these lines over and again
and see them in their true light.
All that said, nenu evaraina offend
chesunnanantey nannu pedha manasu chesi
kshaminchandee.O ree baboi !enno bhashalu unnayee okka saree lekka petuthununnandee nenu malli vasthanu :))
http://topcrookes.com/halloween-costumes/halloween-costumes-2b-ideas-2b-villains-and-villainesses.php
ఇలా ఎవరు గొప్ప అని కేవలం ఒక్క ప్రాతిపదికన నిర్ణయించలేం కదండీ!
నా తెలుగుదనానికి గర్వపడుతూనే మీ అభిప్రాయంతో ఏకీభవిస్తున్నాను.ఎన్నిసార్లు త్యాగరాజ ఆరాధనలు, సంగీతసభలకి వెళ్ళినా( నాభర్త హాఫ్ తమిళియన్ కాబట్టే లేండి నేనెళ్ళింది కూడా) ముగ్గురు-నలుగురి కంటే తెలుగు వాళ్ళెప్పుడూ కనిపించలేదు నాకు. మంగళంపల్లి వారు తెలుగాయననే విషయం ఈ మధ్యవరకూ నాకు తెలీదు!
మన సినిమాల్లో మన నేటివిటీ ఉండాలని సత్యజిత్ రే అన్నాడు.
80ల్లో డీడీలో వచ్చిన చాలా ధారావాహికలు అలాగే తీశారు. ప్రస్తుతం కొన్ని తమిళ సినిమాల్ని నేటివిటీ ఆధారంగా తీశారు. కాదల్, వెయిల్, పరుత్తి వీరన్. ఈ మూడూ విజయం సాధించాయి.
వనజను Roger Ebert మెచ్చుకున్నాడు చూశారా.
john apparao 40 plus
is appearing like
40 year old virgin
i realy appreciate the commentory
మాల్గుడీ డేస్ నాకు చాలాఇష్టం అది సీరియల్ గా వచ్చినపుడు నేను చాలాచిన్నదాన్ని టివి లో ఆటైటిల్ మ్యూజిక్ చాలాఇష్టపడేదాన్ని ముందు గీసిన బొమ్మలు వాటిలాగే సీరియల్లో పరిసరాలు మనుషులు ముఖ్యంగా ఆ పిల్లాడు నాకు అప్పట్లో చాలా నచ్చేవి,ఆ కథా,కథనం,పిక్చరైజేషన్ చాలా గొప్పగా వుంటుంది. నాకు ఆ కథలు పూర్తి గాగుర్తుకు లేవు కాని అవి చూసినప్పుడు కలిగినఫీలింగ్ మాత్రం మరచిపోలేను.
అప్పట్లో ‘చెలువి’అని గిరీష్ కర్నడ్ ది ఒక టెలీఫిలిం చూసాను అది నేను ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను దాదాపు 12 ఏళ్ళ యిందనుకుంటా ఒక అమ్మాయి చెట్టు గా మరిపోతుంది ఆకథలో ఆచెట్టు ని నరికాక తిరిగి మనిషిగా మారినప్పుడు గాయాలతో విలవిల లాడే ఆమె ని చూస్తే ఎవ్వరూ చెట్ల పై చెయ్యి వేయలేరు అది మీకు దొరికితే ఇక్కడ తప్పక ప్లే చేయండి.
This was one of the very few films of which I thought …. REMAKE is better than ORIGINAL ….
BALE simply rockz !!
you are absolutly right. we should try to be ahead of remake films. since chiru has great influence and capacity to change the minds of the people he should encourage the people to work for society. chiru you must live in hearts of everyone like rajkumar for kannadigas.
పీకు… మీరన్నది పికూస్ డైరీ కథ గురించేనా?? చిన్నపిల్లవాడి డైరీ లో విషయాలు….. వగైరా? అది ఆయన చాలా ఫేమస్ కథ…. పిల్లవాడి రాత లోనే ప్రింటు చేసి ఉండటం ఈ కథ ప్రత్యేకత… 
stalin is inspired from ” pay it forward “.
a boy studying about 7 th class will propose this instead of giving thanks help 3 other people in an effort to get ‘A’ grade in social studies assignment by communicating with the world.
cast by kevin spacey, helen hunt and i don’t remember the boy’s name.
sorry i am bit late but i saw this article today only.
i agree that munnabhai got his inspiration from patch adams.
మీరు డిస్టర్బియా కథ చెబుతూ ఉంటేనే అనుకున్నాను…ఇదేదో రేర్ విండో కథలా గుందే అని… తరువాతి లైను కి వచ్చాక మీరు కూడా అదే చెప్పారని అర్థమైంది..
మంచి వ్యాసం అందించారు.. ధన్యవాదాలు….
మొదట నాకు క్వెంటిన్ టరంటినో అంటే గొప్ప అభిమానం. అతగాడి ఇంటర్వ్యూల్లో వాంగ్ కార్వాయ్ ని గురించి తెలుసుకుని కొన్ని సిన్మాలు చూశాను. నేను మొదట చూసింది చుంకింగ్ ఎక్స్‌ప్రెస్. చాలా నచ్చింది. ఒకబ్బాయి అమ్మాయి - రెండే పాత్రలుంటాయ్ - అదేం సినిమా? విచిత్రంగా ఉంటుంది. 2046 కూడా చూశాను. Too psychedelic for my taste.
చాలా రోజుల తరువాత మీ బ్లాగ్ లో కొత్త చూసేసరికి మొహం విప్పారింది …. మంచి ఆర్టికల్ ధాంక్స్ !!
We need good actors who are serious about acting (not money). There will be some good actors in AP, but finding them is a problem. Most of them don’t even try & others are not getting chances. From more than one year I am trying to make a short film. But I could not find out any female artist.
Reason : 1. Commercial actors demanding money, that I cannot afford.
2. Finding newcomers is a problem.
People who are really interested in acting should come forward to participate in Short Films.
For that we can use web as a medium. They can put their videos in web ( so that any one can view).
May be they get chances.
It will help short film makers. Actors can charge (reasonable amount).
Venkat, Do you think it is possible?
Chungking Express చూశాను.మొదటి కథ పెద్దగా అర్థం కాలేదు(నచ్చ లేదు కూడా). కానీ రెండో కథ తెగ నచ్చింది.
మిగతావి చూస్తాను.
@Sowmya,
నిజం చెప్పాలంటే ఆ ఇంగ్లీష్ కంటెంట్ నాది కాదు. టొరొంటొ ఫిల్మ్ ఫెస్టివల్ వారి సైట్ నుంచి తస్కరించబడింది. నేను ఈలో ంకా సినిమా చూడాలేదు కాబట్టి నా అబిప్రాయం రాయడం కుదరదు. అందుకే ఆ పని చేసా. కింద mention చేయాల్సింది. ఇప్పుడు చేసాను.
ఈ పరిచయం చేసినందుకు ధన్యవాదాలు.. కానీ, మీరు ఈ వ్యాసం రాస్తున్నప్పుడు మరి కాస్త శ్రద్ధ తీసుకుని ఉండవలసింది ఏమో అనిపించింది…. ఉదాహరణ కు… నాకు లాస్ట్ లియర్ గురించి రాసిన పేరా కాస్త గందరగోళంగా అనిపించింది…. ఇలా చెప్పడం లో నా ఉద్దేశ్యం మీ తప్పులెంచడం కాదు. నేనెంతో ఆసక్తితో రెగ్యూలర్ గా చూసే మీ బ్లాగు లో ఓ వ్యాసం అలా ఉండటం చూడలేక. ఏమైనా తప్పుగా మాట్లాడిఉంటే క్షమించగలరు.
అబ్బ! ఎన్నాళ్ళకూ ఓ పోస్టు చదువుతున్నా మీ బ్లాగులో….
Thanks for introducing Wang. ఇంతకీ ఇంగ్లీష్ స్పెల్లింగ్ ఏమిటి? Wang kar vai అనా?
i am also a die hard fan of ilayaraja. “break the rules” is the mantra behind the success story of ilayaraja. when everyone from the erstwhile music directors like saluri rajeswara rao kv mahadevan are composing the songs in only one raagam, he raja had done an outofbox thinking and tried to modify the songs with change in one or more notes of the raagam and added beauty to the song. interested fans can listen to balapam patti song in bobbili raja and minneti suridu in sitakokachiluka. a lot of songs for that matter. please send some other blog sites of ilayaraja.
challa bagunadi
ఎవరు ఎంత వాదించినా…
తెలుగు సినిమా ఇప్పుడు పాతాళం లో ఉందన్న విషయం ఒప్పుకొని అ దిశగా కృషి చేయగలిగిన వారు (వెంకట్ గారి వంటి వాళ్ళు, కొంత వరకూ అందరం) కృష్ణి చేస్తే దానికి మరలా పూర్వ వైభవం సిద్ధింప జేయాలి .
ఇక మున్నాభాయి విషయానికొస్తే, కొంత patch adams లా ఉన్నా, దాన్ని దేశ పరిస్థితులకు చాలా చక్కగా అమర్చి, చాలా మంచి స్క్రిప్టు ఉండడం వల్ల దాన్ని నిజంగా క్షమించవచ్చు. ఇక పోతే లగే రహో గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పనవసరం లేదనుకుంటాను.